๑๙๖. นอนตามตำรา
ปุพฺพสิโรสิ เมธาวี, ทีฆายุ ทกฺขิณํสิโร;
ปจฺฉิโม จิตฺตสนฺโตสิ, มรณํ อุตฺตโร ภเว.
นอนผินศีรษะทางทิศบูรพา จะเป็นนักปราชญ์
นอนผินศีรษะทางทิศทักษิณ จะเป็นผู้มีอายุยืน
นอนผินศีรษะทางทิศปัจฉิม จะมีใจสงบ
นอนผินศีรษะทางทิศอุดร จะอายุสั้น.
(ธรรมนีติ กตกถา ๑๙๖)
--
ศัพท์น่ารู้ :
ปุพฺพสิโรสิ ตัดบทเป็น ปุพฺพสิโร+อสิ (พึงนอนผินศีรษะไปทางทิศบูรพา), ปุพฺพ (ข้างหน้า, ก่อน, ทิศตะวันออก, ทิศบูรพา) + สิร (ศีรษะ, หัว, เศียร) > ปุพฺพสิร+สิ (หมายถึงนอนเอาหัวไปทางทิศตะวันออก), อสิ (พึงเป็น) อส+อ+สิ ภูวาทิ. กัตตุ. เพราะ สิ วิภัตติให้ลบอักษรที่สุดธาตุ § สิมฺหิ จ. (รู ๔๙๗) มัธยมบุรุษ เอกวจนะ.
เมธาวี (นักปราชญ์, คนมีปัญญา) เมธาวี+สิ
ทีฆายุ (ผู้มีอายุยืน) ทีฆ+อายุ > ทีฆายุ+สิ
ทกฺขิณํสิโร (ผินหัวไปทางทิศทักษิณ, นอนหันหัวไปทางทิศใต้) ทกฺขิณ (ทิศทักษิณ) +สิร (หัว, เศียร) > ทกฺขิณํสิร+สิ (เรียกว่าเป็น อลุตตสมาส สมาสที่ไม่ลบวิภัตติ ?)
ปจฺฉิโม (ทิศปัจฉิม, ทางเบื้องหลัง, ทิศตะวันตก) ปจฺฉิม+สิ
จิตฺตสนฺโตสิ ตัดบทเป็น จิตฺตสนฺโต+อสิ (พึงเป็นผู้มีจิตสงบระงับ, ใจเย็นสบาย) จิตฺต+สนฺต > จิตฺตสนฺต+สิ
มรณํ (ตาย, มรณะ, ม้วยมรณ์) มรณ+สิ
อุตฺตโร (ทิศเหนือ, ทิศอุดร) อุตฺตร+สิ
ภเว (พึงเป็น) ภู+อ+เอยฺยาสิ ภูวาทิ. กัตตุ. แปลง เอยฺย, เอยฺยาสิ, เอยฺยามิ, เอยฺยํ เป็น เอ ได้บ้าง ด้วยมหาสูตรว่า กฺวจิ ธาตุ ฯ. (รู ๔๘๘)
--
อีกสำนวนหนึ่งจาก โลกนีติไตรพากย์ (ธัมมนีติ) ของ เสฐียรโกเศศ-นาคประทีป ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้
นอนผันศีรษะทางทิศบูรพ์ จะเป็นผู้มีปรีชา
นอนผันศีรษะทางทิศทักษิณจะมีอายุยืน
นอนผันศีรษะทางทิศปัศจิมจะสงบใจได้
แต่ผันศีรษะทางทิศอุดรจะต้องตาย.
--
อีกสำนวนหนึ่ง จากราชนีติ ธรรมนีติ โดย นายทอง หงศ์ลดารมภ์ (มหากิม) ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้..
นอนหันศีรษะทางทิศตะวันออกจะมีปัญญาดี
นอนหันศีรษทางทิศใต้จะมีอายุยืน
นอนหันศีรษะทางทิศตะวันตกจะมีความสงบ
นอนหันศีรษะทางทิศเหนือนจะต้องตาย.
--
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen