๔๑. ภาษาที่เกื้อกูลแก่ภาษาบาฬี
มาคธา ปากตา เจว, สกฺกตโวหาโรปิ จ;
เอเตสุ โกวิโท ปญฺโญ, ธีโร ปาฬึ วิโสธเยฯ
„นักปราชญ์ผู้มีปัญญามีความรอบรู้
ในภาษาทั้ง ๓ เหล่านี้คือ ภาษามคธ ๑
ภาษาปรากฤต ๑ และภาษาสันสกฤต ๑
พึงชำระตรวจทานภาษาปาฬีเถิด.
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๔๑)
..
ศัพท์น่ารู้ :
มาคธา (ภาษามคธ) มาคธา+สิ วิ. ๑) วํสมคฺค ถวตีติ มาคโธ, มคฺค+ถุ+อ, ลบ ค, ทีฆะ, ถ เป็น ธ. ๒) สุทฺเทน สมฺพนฺธาย ขตฺตาย ชาโต ปุตฺโต มาคโธ, ๓) มาคธกุเล ชาโต มาคโธ, ๔) มคเธ ภโว มาคโธ มคธ+ณ ปัจจัย
ปากตา (ภาษาปรากฤต) ปากตา+สิ
เจว, (ด้วยนั้นเที่ยว) นิบาต
สกฺกตโวหาโรปิ = สกฺกตโวหาโร+อปิ (แม้ภาษาสันสกฤต) สกฺกต (ภาษาสัตสกฤต)+โวหาร (คำพูด, โวหาร, ภาษา) > สกฺกตโวหาร+สิ
จ (ด้วย) นิบาต
เอเตสุ (ใน..เหล่านั้น, ในภาษาเหล่านั้น) เอต+สุ สัพพนาม
โกวิโท (ฉลาด, ชำนาญ, รอบรู้) โกวิท+สิ
ปญฺโญ (ผู้มีปัญญา) ปญฺญ+สิ
ธีโร (นักปราชญ์, ธีรชน) ธีร+สิ
ปาฬึ (ซึ่งภาษาบาฬี) ปาฬิ+อํ
วิโสธเย (พึงชำระ, ตราจทาน, เรียบเรียง) วิ+√สุธ+ณย+เอยฺย จุราทิ. กัตตุ.
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen