๖๘. คนเราใช้เวลาต่างกัน
กาพฺยสตฺถวิโนเทน, กาโล คจฺฉติ ธีมตํ;
พฺยสเนน จ มูฬฺหานํ, นิทาย กลเหน วา ฯ
„เวลาของนักปราชญ์ ย่อมหมดไป
ด้วยการแต่งกาพย์และเขียนหนังสือ;
ส่วนของคนพาลสิ้นไปด้วยเรื่องไร้สาระ,
ด้วยการหลับนอน และทะเลาะวิวาทกัน.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๖๘ มหารหนีติ ๘๑, ธัมมนีติ ๓๔๑ นรทักขทีปนี ๗๕)
..
ศัพท์น่ารู้ :
กาพฺยสตฺถวิโนเทน (การแต่งกาพย์และหนังสือ) กาพฺย (กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์) + สตฺถ (หนังสือ, ตำรา) + วิโนทน (บรรเทา, พักผ่อน). -วิโนทน+นา หลัง อ การันต์ ในปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์แปลง นา เป็น เอน ด้วยสูตรว่า อโต เนน. (รู ๗๙), ในมหารหนีติ เป็น สตฺถกปฺปวิจาเรน, ในธัมมนีติเป็น สตฺถกพฺพวิจาเรน (แต่งหนังสือเขียนกลอน) ในนรทักขทีปนี เป็น ธนปุญฺญธีลาเภน (การได้ทรัพย์บุญและปัญญา)
กาโล (กาล, เวลา) กาล+สิ
คจฺฉติ (ย่อมไป, ย่อมถึง) √คมุ+อ+ติ ภูวาทิ. กัตตุ.
ธีมตํ (ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์ ท.) ธีมนฺตุ+นํ ในบาทที่สองนี้ นรทักขทีปนี เป็น กาลํ ขิยฺยติ ปณฺฑิโต.
พฺยสเนน (ฉิบหาย, วอดวาย, เสียหาย, ไม่ใช่ประโยชน์) พฺยสน+นา
จ (ด้วย) เป็นนิบาต
มูฬฺหานํ (คนหลง, คนพาล) มูฬฺห+นํ
นิทฺทาย (การหลับ, นิทรา) นิทฺทา+นา
กลเหน (การทะเลาะ) กลห+นา
วา (หรือ) เป็นนิบาต
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen