๑๒๐. เมื่อได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง

๑๒๐. เมื่อได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง

สุขตฺถิโก สเจ วิชฺชํ, วิชฺชตฺถิโก จเช สุขํ;

สุขตฺถิโน กุโต วิชฺชา, กุโต วิชฺชตฺถิโน สุขํฯ

„หากอยากอยู่แบบสบายๆ ก็ต้องสละวิชา

หากอยากมีความรู้ ก็ต้องสละความสบาย

คนที่เอาแต่ความสบาย จะเอาความรู้แต่ที่ไหน?

คนอยากมีความรู้ จะเอาความสบายได้อย่างไร?“

(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๒๐)

..

ศัพท์น่ารู้ :

สุขตฺถิโก (ผู้ต้องการความสุข, ผู้ประกอบด้วยความสุข) สุข+อตฺถิก > สุขตฺถิก+สิ

สเจ (ถ้าว่า, หากว่า, ผิว่า) เป็นนิบาต ด้านบนนั้นไม่ได้แปลศัพท์นี้ ละไว้ในฐานความเข้าใจ

วิชฺชํ (ซึ่งวิชา, วิทยา, ความรู้, การศึกษา) วิชฺชา+อํ อิต.

วิชฺชตฺถิโก (ผู้ต้องการวิชา, ผู้แสวงหาความรู้) วิชฺชา+อิตฺถิก > วิชฺชตฺถิก+สิ

จเช  (สละ, ละ, ทิ้ง) √จช+อ+เอยฺย ภูวาทิ. กัตตุ.

สุขํ (ซึ่งความสุข, ความสบาย) สุข+อํ

สุขตฺถิโน (แก่ผู้ต้องการความสุข) สุขตฺถี+ส, สุข+อตฺถ+อี ปัจจัยในอัสสัตถิตัทธิต

กุโต (แต่ที่ไหน,​ จากที่ไหน) กึ+โต ปัจจัยในอรรถปัญจมีวิภัตติ. ในเพราะ โต ปัจจัย ให้แปลง กึ เป็น กุ ด้วยสูตรว่า ตฺร-โต-เถสุ จ. (รู ๒๖๒)

วิชฺชา (วิชา, วิทยา, ความรู้, การศึกษา) วิชฺชา+สิ

วิชฺชตฺถิโน (แก่ผู้ต้องการวิชา, ผู้มีความปรารถนาด้วยวิชา) วิชฺชตฺถี+ส

สุขํ (อ. ความสุข) สุข+สิ นป.

..