๑๗๖.๔ ควรระลึกถึงพุทธสาสน์เนืองๆ

๑๗๖.๔ ควรระลึกถึงพุทธสาสน์เนืองๆ

ตสฺมา สทฺธญฺจ สีลญฺจ, ปสาทํ ธมฺมทสฺสนํ;

อนุยุญฺเชถ เมธาวี, สรํ พุทฺธานสาสนํฯ

"เพราะฉะนั้น ท่านผู้มีปัญญา เมื่อ

ระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า 

พึงประกอบศรัทธา ศีล ความเลื่อมใส 

และการเห็นธรรม ให้เนื่อง ๆ เถิด.“

(กวิทัปปณนีติ หมวดคนดี ๑๗๖.๔ องฺ. สตฺตก. ๒๓/๕)

..

ศัพท์น่ารู้ :

ตสฺมา (เพราะเหตุนัน) ต+สฺมา, สัพพนาม หรือเป็นนิบาตบทก็ได้ 

สทฺธญฺจ ตัดบทเป็น สทฺธํ+จ (ซึ่งศรัทธาด้วย) สทฺธา+อํ 

สีลญฺจ ตัดบทเป็น สีลํ+จ (ซึ่งศีลด้วย) สีล+อํ

ปสาทํ (ซึ่งความเลื่อมใส, ปสาทะ) ปสาท+อํ 

ธมฺมทสฺสนํ (ซึ่งการเห็นธรรม) ธมฺมทสฺสน+อํห

อนุยุญฺเชถ (ตามประกอบ, ประกอบเนืองๆ) อนุ+√ยุช+อ+เอถ+นิคคหิตอาคม รุธาทิคณะ 

เมธาวี (เมธาวี, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์) เมธา+วี ปัจจัยในอัสสัตถิตัทธิต > เมธาวี+สิ วิ. เมธา อสฺส อตฺถีติ เมธาวี (ผู้มีปัญญา ชื่อว่า เมธาวี).

สรํ (ระลึกถึงอยู่, เมื่อระลึกถึง) √สร+อ+อนฺต > สรนฺต+สิ 

พุทฺธานสาสนํ ตัดบทเป็น พุทฺธานํ+สาสนํ (ซึงความสอนของพระพุทธเจ้า ท.) เป็นนิคคหีตโลปสนธิ พุทฺธานํ (ของพระพุทธเจ้า ท.) พุทฺธ+นํ, สาสนํ (ซึ่งคำสอน) สาสน+อํ

..