๑๙๑. คับที่พอพน-คับคนเป็นทุกข์
ทุกฺโข นิวาโส สมฺพาเธ, ฐาเน อสุจิสงฺกเต;
ตโต อริมฺหิ อปฺปิเย, ตโตปิ อกตญฺญุนาฯ
"การอยู่ในสถานที่คับแคบ,
สกปรกรกรุงรัง ก็เป็นทุกข์;
ที่มีศัตรูไม่ชอบหน้ากัน เป็นทุกข์กว่านั้น,
อยู่ร่วมกับคนอกตัญญู เป็นทุกข์แม้กว่านั้นอีก.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดคนดี ๑๙๑, โลกนีติ ๕๗, มหารหนีติ ๗๔)
..
ศัพท์น่ารู้:
ทุกฺโข: (เป็นทุกข์, ความทุกข์, เป็นเหตุนำทุกมาให้) ทุกฺข+สิ
นิวาโส: (การอยู่, ที่อยู่) นิวาส+สิ
สมฺพาเธ: (ที่คับแคบ, ยัดเยียดกัน) สมฺพาธ+สฺมึ
ฐาเน: (สถานที่, ที่) ฐาน+สฺมึ
อสุจิสงฺกเต: (ที่ระคนด้วยของไม่สะอาด, สกปรกรกรุงรัง) อสุจิ+สงฺกต > อสุจิสงฺกต+สฺมึ (ศัพท์นี้เดิมในกวิทัปปณนีติ เป็น อสุจีสงฺกเต ได้แก่เป็น อสุจิสงฺกเต ตามในโลกนีติ)
ตโต: (แต่นั้น, กว่านั้น) ต+โต
อริมฺหิ: (ในที่มีศัตรู, คู่อริ) อริ+สฺมึ
อปฺปิเย: (ที่ไม่เป็นที่รัก, ไม่ชอบพอกัน) อปฺปิย+สฺมึ
ตโตปิ: (แม้กว่านั้น) ตโต+อปิ
อกตญฺญุนา: (กับคนอกตัญญู) อกตญฺญู+นา
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen