๒๒๕.๒ น้ำใจคนดี

๒๒๕.๒ น้ำใจคนดี

ยถาปิ ปนสปกฺกา, พหิ กณฺฏกเมว จ;

อนฺโต อมตสมฺปุณฺณา, เอวํ สุชนหทยาฯ

"อนึ่ง น้ำใจคนดี เปรียบเหมือนขนุนสุก,

ถึงภายนอกเต็มไปด้วยหนามขรุขระ,

แต่ภายในถึงพร้อมรสหวานหอมชื่นใจ “

(กวิทัปปณนีติ หมวดคนพาล ๒๒๕.๒ โลกนีติ ๔๔)

..

ศัพท์น่ารู้ :

ยถาปิ: (แม้ฉันใด) นิบาตบอกอุปมา

ปนสปกฺกา: (ขนุนสุก) ปนส+ปกฺก > ปนสปกฺก+โย, ปนส (ขนุน), ปกฺก (สุก) ในโลกนีติ แยกเป็น ปนสา ปกฺกา แปลว่า ขนุนสุก 

พหิ: (ภายนอก) นิบาตลงในอรรถสัตตมีวิภัตติ

กณฺฏกเมว: (หนามเท่านั้น, หนามล้วน, มีแต่หนาม) กณฺฏกํ+เอว 

จ: (ด้วย, และ) นิบาตบท

อนฺโต: (ภายใน, ที่สุด) นิบาตลงในอรรถสัตตมีวิภัตติ

อมตสมฺปุณฺณา: (สมบูรณ์ด้วยรสอันอร่อย, ถึงพร้อมด้วยอมตรส) อมต+สมฺปุณฺณ > อมตสมฺปุณฺณ+โย 

เอวํ: (ฉันนั้น) นิบาตบอกอุปไมย 

สุชนหทยา: (ใจของคนดี, หทัยของคนดี, น้ำใจคนดี) สุชน+หทย > สุชนหทย+โย

..