๒๕๒.๒ สังคหวัตถุธรรม-นำสู่สวรรค์
ข)
ทานมฺปิ อตฺถจริยตญฺจ,
ปิยวาทิตญฺจ สมานตฺตตญฺจ;
กริยจริยสุสงฺคหํ พหูนํ,
อนวมเตน คุเณน ยาติ สคฺคํ.
"ผู้ใด ย่อมทำการสงเคราะห์ด้วยดีแก่เหล่าชนเป็นอันมาก-
ด้วยการกระทำและการประพฤติ กล่าวคือ
ให้ทานปันแบ่ง ๑ ประพฤติสิ่งที่เป็นประโยชน์ ๑
เจรจาวาจาที่อ่อนหวาน ๑ และความเป็นผู้มีตนเสมอ ๑,
บุคคคลนั้น ย่อมไปสู่สวรรค์ด้วยคุณอันไม่มลาย.“
ศัพท์น่ารู้ :
ข)
ทานมฺปิ: ตัดบทเป็น ทานํ+อปิ, ทาน+อํ
อตฺถจริยตญฺจ: ตัดบทเป็น อตฺถจริยตํ+จ, อตฺถจริยตา+อํ
ปิยวาทิตญฺจ: ตัดบทเป็น ปิยวาทิตํ+จ, ปิยวาทิตา+อํ
สมานตฺตตญฺจ: ตัดบทเป็น สมานตฺตตํ+จ, สมานตฺตตา+อํ
จ (ด้วย, และ) เป็นนิบาตใช้ในอรรถปทสมุจจยะ
กริยจริยสุสงฺคหํ: (การสงเคราะห์อันดีด้วยการกระทำและประพฤติ) กริย+จริย+สุสงฺคห+อํ
พหูนํ (มาก) พหุ+นํ
อนวมเตน: (ที่ไม่ตาย, ไม่มลาย) อนวมต+นา, เทียบกับ อนวเสส (ไม่มีเหลือ) อนวกาส (ไม่มีฐานะ) เป็นต้น (เดาเอา?)
คุเณน: (ด้วยคุณ, ความดี, อานิสงส์) คุณ+นา ป.
ยาติ: (ย่อมถึง, บรรลุ, ไป) ยา+อ+ติ ภูวาทิคณะ กัตตุวาจก
สคฺคํ: (สวรรค์, ที่แห่งความสุข) สคฺค+อํ ป.
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen