ธมฺมปทคาถา (๑๗) โกธวคฺโค

      ธมฺมปทคาถาย สตฺตรสโม โกธวคฺโค

๒๒๑. โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ, สญฺโญชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย;

       ตนฺนามรูปสฺมึ อสชฺชมานํ, อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขาฯ

๒๒๒. โย เว อุปฺปติตํ โกธํ, รถํ ภนฺตํว วารเย;

       ตมหํ สารถึ พฺรูมิ, รสฺมิคฺคาโห อิตโร ชโนฯ

๒๒๓. อกฺโกเธน ชิเน โกธํ, อสาธุํ สาธุนา ชิเน;

       ชิเน กทริยํ ทาเนน, สจฺเจนาลิกวาทินํฯ

๒๒๔. สจฺจํ ภเณ น กุชฺเฌยฺย, ทชฺชา อปฺปมฺปิ ยาจิโต;

       เอเตหิ ตีหิ ฐาเนหิ, คจฺเฉ เทวาน สนฺติเกฯ

๒๒๕. อหึสกา เย มุนโย, นิจฺจํ กาเยน สํวุตา;

       เต ยนฺติ อจฺจุตํ ฐานํ, ยตฺถ คนฺตฺวา น โสจเรฯ

๒๒๖. สทา ชาครมานานํ, อโหรตฺตานุสิกฺขินํ;

      นิพฺพานํ อธิมุตฺตานํ, อตฺถํ คจฺฉนฺติ อาสวาฯ

๒๒๗. โปราณเมตํ อตุล, เนตํ อชฺชตนามิว;

       นินฺทนฺติ ตุณฺหิมาสีนํ, นินฺทนฺติ พหุภาณินํ;

       มิตภาณิมฺปิ นินฺทนฺติ, นตฺถิ โลเก อนินฺทิโตฯ

๒๒๘. น จาหุ น จ ภวิสฺสติ, น เจตรหิ วิชฺชติ;

       เอกนฺตํ นินฺทิโต โปโส, เอกนฺตํ วา ปสํสิโตฯ

๒๒๙. ยญฺเจ วิญฺญู ปสํสนฺติ, อนุวิจฺจ สุเว สุเว;

       อจฺฉิทฺทวุตฺตึ เมธาวึ, ปญฺญาสีลสมาหิตํฯ

๒๓๐. เนกฺขํ ชมฺโพนทสฺเสว, โก ตํ นินฺทิตุมรหติ;

      เทวาปิ นํ ปสํสนฺติ, พฺรหฺมุนาปิ ปสํสิโตฯ

๒๓๑. กายปฺปโกปํ รกฺเขยฺย, กาเยน สํวุโต สิยา;

       กายทุจฺจริตํ หิตฺวา, กาเยน สุจริตํ จเรฯ

๒๓๒. วจีปโกปํ รกฺเขยฺย, วาจาย สํวุโต สิยา;

       วจีทุจฺจริตํ หิตฺวา, วาจาย สุจริตํ จเรฯ

๒๓๓. มโนปโกปํ รกฺเขยฺย, มนสา สํวุโต สิยา;

       มโนทุจฺจริตํ หิตฺวา, มนสา สุจริตํ จเรฯ

๒๓๔. กาเยน สํวุตา ธีรา, อโถ วาจาย สํวุตา;

       มนสา สํวุตา ธีรา, เต เว สุปริสํวุตาฯ

      โกธวคฺโค สตฺตรสโม นิฏฺฐิโตฯ