๒๔. ผิดที่ราศีหมอง
หํโส มชฺเฌ น กากานํ, สีโห คุนฺนํ น โสภเต;
คทฺรภมชฺเฌ ตุรงฺโค, พาลมชฺเฌ จ ปณฺฑิโตฯ
“ นกหงส์อยู่ท่ามกลางฝูงกา ย่อมไม่งาม,
ราชสีห์อยู่ท่ามกลางฝูงโค ย่อมไม่งาม,
ม้าตุรังคะอยู่ท่ามกลางฝูงลา ย่อมไม่งาม,
บัณฑิตอยู่ท่ามกลางหมู่คนพาล ย่อมไม่งาม.“
(โลกนีติ หมวดบัณฑิต คาถาที่ ๒๔, มหารหนีติ ๔๙, ธัมมนีติ ๓๖๙, กวิทัปปณนีติ ๙๓)
..
ศัพท์น่ารู้ :
หํโส (หงส์) หํส+สิ, ปุงลิงค์ (ป.) วิ. หนฺติ อทฺธานนฺติ หํโส (สัตว์ที่บินไกล ชื่อว่า หงส์)
มชฺเฌ (ในท่ามกลาง) มชฺฌ+สฺมึ
น (ไม่, หามิได้) นิบาต
กากานํ (แห่งกา ท.) กาก+นํ, ป. วิ. กกติ, กา อิติ สทฺทํ กายตีติ วา กาโก (สัตว์ที่โลเล ชื่อว่า กาก, อนึ่ง สัตว์ที่ร้อง กา ๆ ชื่อว่า กาก)
สีโห (ราชสีห์) สีห+สิ, ป. วิ. สหตีติ สีโห (สัตว์ที่อดทนกล้าหาญ ชื่อว่า สีหะ)
คุนฺนํ (แห่งโค, วัว ท.) โค+นํ, ป. วิ. คจฺฉตีติ โค (สัตว์ที่ไป ชื่อว่า โค)
โสภเต (ย่อมไม่งาม) สุภ+อ+เต ภูวาทิ. กัตตุ.
คทฺรภมชฺเฌ (ในท่ามกลางแหงลา ท.) คทฺรภ (ลา) + มชฺฌ > คทฺรภมชฺฌ+สฺมึ,
ตุรงฺโค (ม้าเร็ว, ม้าแข่ง) ตุรงฺค+สิ, ป. วิ. (ตุรํ คจฺฉตีติ ตุรงฺโค (สัตว์ที่ไปเร็ว ชื่อว่า ตุรงฺค)
พาลมชฺเฌ (ในท่ามกลางพวกคนพาล) พาล+มชฺฌ > พาลมชฺฌ+สฺมึ, พาล (คนพาล, คนโง่) ป. วิ. พลตีติ พาโล (ผู้ใด ย่อมสักว่าหายใจเข้าหายใจออก เหตุนั้น ผู้นั้น ชื่อว่า พาล), พาลานํ มชฺโฌ พาลมชฺโฌ (ท่ามแห่งคนพาล ท. ชื่อว่า พาลมชฺโฌ, พาลมัชฌะ) ฉัฏฐีตัปปุริสสมาส.
จ (ด้วย, และ) นิบาต
ปณฺฑิโต (ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, บัณฑิต) ปณฺฑิต+สิ
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen