๖๑. ยาพิษที่ยิ่งกว่ายาพิษ
น วิสํ วิสมิจฺจาหุ, ธนํ สงฺฆสฺส อุจฺจเต;
วิสํ เอกํว หนติ, สพฺพํ สงฺฆสฺส สนฺตกํฯ
“เหล่าผู้รู้ ไม่เรียกยาพิษว่า เป็นพิษ,
แต่เรียกทรัพย์ของสงฆ์ว่า เป็นพิษ,
ยาพิษฆ่าคนตายได้เพียงชาติเดียว,
แต่ทรัพย์ของสงฆ์ ฆ่าคนได้ทุกชาติ.“
(โลกนีติ หมวดคนดี คาถาที่ ๖๑, กวิทัปปณีติ ๑๙๔)
..
ศัพท์น่ารู้ :
น: (ไม่, หามิได้) เป็นนิบาต
วิสํ: (ยาพิษ, พิษ) วิส+อํ
วิสมิจฺจาห: ตัดบทเป็น วิสํ+อิติ+อาห (กล่าวว่ายาพิษ) วิสํ (ยาพิษ, สิ่งเป็นพิษ) วิส+สิ, อิติ (ว่า, คือ) เป็นนิบาต, อาห (ย่อมกล่าว, กล่าวแล้ว) √พฺรู+อ+อนฺติ ภูวาทิ. กัตตุ. (มาจาก: √พฺรู-วิยตฺติยํ วาจายํ ในความกล่าวชัดถ้อยคำ + อ ปัจจัย หมวดภูธาตุ + อนฺติ ปัจจัย, หมวดวัตตมานา., ปรัสสบท, ปฐมบุรุษ, พหูพจน์),
ให้ลบ อ ปัจจัย ด้วยสูตรว่า – โลปญฺเจตฺตมกาโร. (รู ๔๘๗), ให้แปลง ติ, อนฺติ เป็น อ, อุ และแปลง พฺรู เป็น อาห ด้วยมหาสูตรว่า – กฺวจิ ธาตุ ฯ (รู ๔๘๘)
ตัวอย่างการแจกกิริยาปทมาลา
โส พฺรวีติ, พฺรูติ, อาห (เขา ย่อมกล่าว), เต พฺรุวนฺติ, อาหุ (พวกเขา ย่อมกล่าว), ตฺวํ พฺรูสิ (ท่าน ย่อมกล่าว), ตุมฺเห พฺรูถ พวกท่าน ย่อมกล่าว), อหํ พฺรูมิ (เรา ย่อมกล่าว), มยํ พฺรูม (พวกเรา ย่อมกล่าว) เป็นต้น
ธนํ: (ซึ่งงทรัพย์) ธน+สิ
สงฺฆสฺส: (ของสงฆ์) สงฺฆ+ส
อุจฺจเต: (ย่อมเรียก, กล่าว) √วจ+ย+เต ภูวาทิ. กัมม., แปลง ว เป็น อุ ด้วยสูตรว่า วจวสวหาทีนมุกาโร วสฺส เย. (รู ๔๗๘) = อุจฺ+ย+เต, แปลง จฺย เป็น จ ด้วยสูตรว่า ตสฺส จวคฺคยการวการตฺตํ สธาตฺวนฺตสฺส. (รู ๔๔๗) = อุ จ+เต, ซ้อน จฺ (สทิสเทฺวภาวะ) ด้วยสูตรว่า ปร เทฺวภาโว ฐาเน. (รู ๔๐) = อุจฺจ+เต รวมเป็น อุจฺจเต แปลว่า อันเขาย่อมกล่าว.
วิสํ: (ยาพิษ, พิษ) วิส+สิ
เอกํว: ตัดบทเป็น เอกํ+เอว (...หนึ่งนั่นเทียว, เพียง...ครั้งหนึ่ง) เอกํ (ซึ่ง...หนึ่ง, เดียว) เอก+อํ สัพพนาม, เอว (นั่นเทียว, เท่านั้น) เป็นนิบาต
หนติ: (ย่อมฆ่า, กำจัด, ผลาญ, เบียดเบียน, รังครวญ) √หน+อ+ติ ภูวาทิ. กัตตุ.
สพฺพํ: (ทั้งปวง, ทั้งหมด, สิ้นเชิง) สพฺพ+อํ
สงฺฆสฺส: (ของสงฆ์) สงฺฆ+ส
สนฺตกํ (ของมีอยู่, ทรัพย์) สนฺตก+สิ
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen