๘๓. คนรอบตัวที่ควรรู้
โส พนฺธุ โย หิเต ยุตฺโต, ปิตโร โหนฺติ โปสโก;
ตํ มิตฺตํ ยตฺถ วิสฺสาโส, สา ภริยา จ ยสฺส นิพฺพูติฯ
„คนที่ทำประโยชน์ให้ ชื่อว่า ญาติ,
คนที่เลี้ยงดู ชื่อว่า พ่อแม่
คนที่สนิทสนมกัน ชื่อว่า มิตร
คนที่ให้ความเย็นใจ ชื่อว่า ภริยา.“
(โลกนีติ หมวดมิตร คาถาที่ ๘๓, มหารหนีติ ๑๔๔, ธัมมนีติ ๑๘๘)
..
ศัพท์น่ารู้ :
คาถานี้มี ๔ บาทคาถา แบ่งเป็น ๘ ประโยคย่อย กล่าวคือ มีประโยค ย ประโยค ต, ถ้าแปลเอาความต้องแปลล้มประโยค ย, ต. ถ้าแปลยกศัพท์ต้องแปลทีละประโยค ดังนี้.
โส พนฺธุ โย หิเต ยุตฺโต,
โย (ปุคฺคโล) อ. บุคคลใด ยุตฺโต ประกอบแล้ว หิเต ในประโยชน์เกื้อกูล, โส (ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น พนฺธุ เป็น ญาติ, (โหติ) ย่อมเป็น.
แปลเอาความว่า: คนให้ความช่วยเหลือ ชื่อว่า ญาติ.
ปิตโร โหนฺติ โปสโก;
โย (ปุคฺคโล) อ. บุคคลใด โปสโก เป็นผู้เลี้ยงดู (โหติ) ย่อมเป็น, โส (ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น พนฺธุ เป็น ญาติ, (โหติ) ย่อมเป็น.
แปลเอาความว่า: คนที่เลี้ยงดูเรา ชื่อว่า พ่อแม่.
ตํ มิตฺตํ ยตฺถ วิสฺสาโส,
วิสฺสาโส อ. ความคุ้นเคย ยตฺถ (ปุคฺคเล) ในบุคคลใด (อตฺถิ) มีอยู่, ตํ (ปุคฺคลชาตํ) อ. บุคคลนั้น มิตฺตํ เป็นมิตร (โหติ) ย่อมเป็น.
แปลเอาความว่า: คนที่สนิทสนมกัน ชื่อว่า มิตร (เพื่อน).
สา ภริยา จ ยสฺส นิพฺพูติ
จ ก็ นิพฺพูติ อ. ความดับ (= เย็นใจ) (อตฺถิ) มีอยู่ ยสฺส (= ยตฺถ) ในหญิงใด, สา (อิตฺถี) อ. หญิงนั้น ภริยา ชื่อว่า เป็น ภริยา (โหติ) ย่อมเป็น.
แปลเอาความว่า: หญิงที่ให้ความเย็นใจ ชื่อว่า ภริยา.
(หมายเหตุ ที่แปลนี้เป็นการแปลพอเป็นแนวทางแก่นักศึกษาใหม่ พอเป็นแนวทาง อาจไม่ตรงตามกฏเกณฑ์ทั่วไป)
โส (นั้น, เขา, ผู้นั้น) ต+สิ สัพพนาม
พนฺธุ (พวกพ้อง, ญาติ, เผ่าพันธุ์) พนฺธุ+สิ
โย (ผู้ใด) ย+สิ สัพพนาม (แต่ในมหารหนีติ เป็น โส น่าจะถูกต้องกว่า)
หิเต (ในประโยชน์เกื้อกูล, หิตประโยชน์) หิต+สฺมึ
ยุตฺโต (ประกอบแล้ว) √ยุช+ต > ยุตฺต+สิ
ปิตโร (พ่อและแม่, บิดาและมารดา) ปิตุ+โย, ศัพท์นี้จัดเป็น เอกเสสสมาส (ย่อให้เหลือศัพท์เดียว หรือ วิรูเปกเสสสัททะ ศัพท์ที่คงไว้ศัพท์หนึ่งที่ไม่เหมือนกัน) วิ. มาตา จ ปิตา จ ปิตโร. มหารหนีติและธัมมนีติ เป็น ปิตา.
โปสโก (ผู้เลี้ยงดู) √ปุส-โปเส+ณฺวุ > โปสก+สิ, แปลง ณฺวุ เป็น อก ด้วยสูตรว่า อนกา ยุณฺวูนํ. (รู ๕๗๐)
ตํ (นั้น) ต+สิ
มิตฺตํ (มิตร, เพื่อน) มิตฺต+สิ นป.
ยตฺถ (ในผู้ใด) ย+ถ ปัจจัยในอรรถสัตตมีวิภัตติ ซ้อน ตฺ = ยตฺถ
วิสาโส (ความคุ้นเคย, ความสนิทสนม, วิสาสะ) วิสาส+สิ
ภริยา (ภริยา, เมีย) ภริยา+สิ
ยตฺถ (ในผู้ใด) ย+ถ
นิพฺพูติ, นิพฺพุติ (ความดับ, ความเย็น) นิพฺพุติ+สิ, บาทคาถาสุดท้ายนี้ รู้สึกจะเกินมาสองคำ, บางคัมภีร์เป็น สา ภริยา จ นิพฺพุติฯ ก็มี.
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen