๓๑๖. งานราษฏร์ต้องรู้
ขลํ สาลํ ปสุํ เขตฺตํ, คนฺตา จสฺส อภิกฺขณํ;
มิตํ ธญฺญํ นิธาเปยฺย, มิตญฺจ ปาจเย ฆเร.
ราชเสวกต้องขยันไปลานข้าว โรงนา
คอกสัตว์และไร่สวน อยู่เสมอ
พึงให้ตวงข้าวเปลือกแล้วเก็บไว้ในยุ้งฉาง
และให้นับชนในเรือนแล้วให้หุงต้มแต่พอดี.
(ธรรมนีติ ราชเสวกกถา ๓๑๖, ขุ. ชา ๒๘/๙๗๐ วิธุรชาดก)
--
ศัพท์น่ารู้ :
ขลํ (ลานข้าว, ตะกอน, ผงละเอียด, ความชั่ว) ขล+อํ ป.
สาลํ (ศาลา, โรงนา) สาลา+อํ อิต.
ปสุํ (สัตว์เลี้ยง, ปสุสัตว์, คอกสัตว์) ปสุ+อํ ป.
เขตฺตํ (นา, ไร่, สวน) เขตฺต+อํ นป.
คนฺตา (ผู้ไป, ไปเป็นปกติ) √คมุ+ตุ > คนฺตุ+สิ
จสฺส = จ+อสฺส (และ, ด้วย + พึงเป็น) อส+อ+เอยฺย > อสฺส ภูวาทิ. กัตตุ.
อภิกฺขณํ (เนือง ๆ, เป็นประจำ) นิบาต
มิตํ (ที่นับ, ตวง, กำหนด) √มา+อิ+ต > มิต+อํ
ธญฺญํ (ข้าวเปลือก, ข้าว) ธญฺญ+อํ นป.
นิธาเปยฺย (ให้เก็บไว้, ให้ฝังไว้) นิ+√ธา+ณาเป+เอยฺย ภูวาทิ. เหตุกัตตุ.
มิตญฺจ = มิต+จ (นับ, ตวง, กำหนด+และ, อนึ่ง) ในพระบาฬี เป็น : มิตํว)
ปาจเย (ให้หุง, ต้ม, ผัด, ทอด, ยำ) √ปจ+ณย+เอยฺย ภูวาทิ. เหตุกัตตุ.
ฆเร (ในเรือน) ฆร+สฺมึ
--
อีกสำนวนหนึ่งจาก โลกนีติไตรพากย์ (พากย์ธัมมนีติ) ของ เสฐียรโกเศศ-นาคประทีป ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้
พึงขยันไปลานข้าว โรงนา คอกสัตว์แลเกษตร
เนือง ๆ พึงเก็บข้าวเปลือกที่ตวงแล้ว แลเอาที่
ตวงแล้วนั้นแหละหุงในเรือน.
--
อีกสำนวนหนึ่ง จากราชนีติ ธรรมนีติ โดย นายทอง หงศ์ลดารมภ์ (มหากิม) ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้..
ลานนวดข้าวสาลี คอกสัตว์และไร่นา ราชเสวกต้อง
นำพาหมั่นไปตรวจตราดูแลอยู่เสมอ ๆ
ข้าวเปลือกที่เก็บไว้ในยุ้งฉาง ต้องให้ตวงรู้กำหนดประมาณไว้
ที่หุงต้มในเรือน ก็ต้องให้ตวงรู้ไว้เหมือนกัน.
--
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen