๓๐. ผู้พิการวิชาความรู้
อเวยฺยากรโณ ตฺวนฺโธ, พธิโร โกสวชฺชิโต;
สาหิจฺจรหิโต ปงฺคุ, มูโค ตกฺกวิวชฺชิโตฯ
“ผู้ไม่ศีกษาไวยากรณ์เหมือนคนตาบอด,
ผู้ไม่ศึกษาคัมภีร์อภิธานเหมือนคนหูหนวก;
ผู้ไม่ศึกษาคัมภีร์อลังการเหมือนคนง่อย,
ผู้ไม่ศึกษาคัมภีร์ฉันท์เหมือนคนใบ้.“
(กวิทปฺปณนีติ, หมวดบัณฑิต, ๓๐, โอวาท ๘๐ บท ๕๗ วัดท่ามะโอ)
..
ศัพท์น่ารู้ :
อเวยฺยากรโณ (คนไม่ศึกษาไวยากรณ์, -ไม่รู้ไวยากรณ์) น+เวยฺยากรณ > อเวยฺยากรณ+สิ
ตฺวนฺโธ, ตัดบทเป็น ตุ+อนฺโธ (ที่แท้, จริงอยู่+คนตาบอด) อนฺธ+สิ
พธิโร (คนหูหนวก) พธิร+สิ
โกสวชฺชิโต (ผู้เว้นจากคัมภีร์โกสะ -อภิธาน, -พจนานุกรม) โกส+วชฺชิต > โกสวชฺชิต+สิ
สาหิจฺจรหิโต (ผู้เว้นจากคัมภีร์สาหิจจะ, -อลังการ, -การประพันธ์) สาหิจฺจ+รหิต > สาหิจฺจรหิต+สิ
ปงฺคุ (คนง่อย, คนเปลี้ย, แขนขาพิการ) ปงฺคุ+สิ
มูโค (คนใบ้) มูค+สิ
ตกฺกวิวชฺชิโต (ผู้เว้นจากคัมภีร์ตักกะ, -ฉันท์, -การแต่งกลอน) ตกฺก+วิวชฺขิต > ตกฺกวิวชฺชิต+สิ
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen