๑๗๙ ลักษณะของสัตบุรุษ
โย เว กตญฺญู กตเวที ธีโร,
กลฺยาณมิตฺโต ทฬฺหภตฺติ จ โหติ;
ทุกฺขิตสฺส สกฺกจฺจ กโรติ กิจฺจํ,
ตถาวิธํ สปฺปุริสํ วทนฺติฯ
"ผู้ใดแล เป็นคนกตัญญูกตเวที มีปัญญา,
มีกัลยาณมิตร และมีความภักดีมั่นคง;
ช่วยทำกิจของมิตรผู้ตกยากโดยเต็มใจ,
บัณฑิตเรียกคนเช่นนั้นว่าสัตบุรุษ.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดคนดี ๑๗๙ มหารหนีติ ๑๖๒ ธัมมนีติ ๑๐๙ นรทักขทีปนี ๒๑๗ ขุ. ชา. ๒๗/๒๔๖๖ สรภังคชาดก)
..
ศัพท์น่ารู้ :
โย: (ใด) ย+สิ สัพพนาม
เว: (แล) เป็นนิบาต
กตญฺญู: (ผู้รู้คุณทีเขากระทำแล้วแก่ตน, กตัญญูชน) กต+√ญา+รู > กตญฺญู+สิ
กตเวที: (ผู้ประกาศคุณที่คนอื่นทำแก่ตน, กตเวทีชน) กต+√วิท+ณี > กตเวที+สิ (พระบาฬีเป็น กตเวทิ) คงรัสสะเพื่อรักษาฉันท์
ธีโร: (ผู้มีปัญญา, ธีรชน) ธีร+สิ
กลฺยาณมิตฺโต: (ผู้มีมิตรดี, มีกัลยาณมิตร) กลฺยาณ+มิตฺต > กลฺยาณมิตฺต+สิ
ทฬฺหภตฺติ: (มีความจงรักภักดีมั่นคง) ทฬฺห+ภตฺติ > ทฬฺหภตฺติ+สิ
จ: (และ, ด้วย) เป็นนิบาต
โหติ: (ย่อมเป็น) √หู+อ+ติ, ภูวาทิคณะ
ทุกฺขิตสฺส: (แก่ผู้มีทุกข์, ผู้ตกยาก) ทุกฺขิต+ส
สกฺกจฺจ = สกฺกจฺจํ: (โดยเคารพ, โดยเต็มใจ) สกฺกจฺจ+อํ เรียกว่า กิริยาวิเสสนะ
กโรติ: (ย่อมกระทำ) √กร+โอ+ติ ตนาทิ. กัตตุ.
กิจฺจํ: (กิจ, ธุระ, งาน) กิจฺจ+อํ
ตถาวิธํ: (ผู้เช่นนั้น) ตถาวิธ+อํ
สปฺปุริสํ: (ซึ่งสัตบุรุษ, สัปบุรุษ) สปฺปุริส+อํ
วทนฺติ: (ย่อมเรียก, กล่าว) √วท+อ+อนฺติ ภูวาทิ. กัตตุ.
..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen