ธมฺมปทคาถาย
จตุวีสติโม ตณฺหาวคฺโค
๓๓๔.
มนุชสฺส
ปมตฺตจาริโน,
ตณฺหา วฑฺฒติ
มาลุวา วิย;
โส
ปลวตี หุราหุรํ,
ผลมิจฺฉํว
วนสฺมึ วานโรฯ
๓๓๕.
ยํ เอสา สหตี
ชมฺมี, ตณฺหา
โลเก วิสตฺติกา;
โสกา
ตสฺส ปวฑฺฒนฺติ,
อภิวฑฺฒํว
พีรณํฯ
๓๓๖.
โย เจ ตํ สหตี
ชมฺมึ, ตณฺหํ
โลเก ทุรจฺจยํ;
โสกา
ตมฺหา ปปตนฺติ,
อุทพินฺทุว
โปกฺขราฯ
๓๓๗.
ตํ โว วทามิ
ภทฺทํ โว,
ยาวนฺเตตฺถ
สมาคตา;
ตณฺหาย
มูลํ ขณถ,
อุสีรตฺโถว
พีรณํ;
มา
โว นฬํว โสโตว,
มาโร ภญฺชิ
ปุนปฺปุนํฯ
๓๓๘.
ยถาปิ มูเล
อนุปทฺทเว ทฬฺเห,
ฉินฺโนปิ
รุกฺโข ปุนเรว รูหติ;
เอวมฺปิ
ตณฺหานุสเย อนูหเต,
นิพฺพตฺตติ
ทุกฺขมิทํ ปุนปฺปุนํฯ
๓๓๙.
ยสฺส ฉตฺตึสตี
โสตา, มนาปสฺสวนา
ภุสา;
วาหา
วหนฺติ ทุทฺทิฏฺฐึ,
สงฺกปฺปา
ราคนิสฺสิตาฯ