ธมฺมปทคาถา
นโม
ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ
๑.
ยมกวคฺโค
คาถาธรรมบท
ยมกวรรคที่ ๑
๑.
มโนปุพฺพงฺคมา
ธมฺมา,
มโนเสฏฺฐา
มโนมยา;
มนสา
เจ ปทุฏฺเฐน,
ภาสติ
วา กโรติ วา;
ตโต
นํ ทุกฺขมนฺเวติ,
จกฺกํว
วหโต ปทํฯ
ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า
มีใจประเสริฐที่สุด
สำเร็จแล้วแต่ใจ
ถ้าบุคคลมีใจอันโทษประทุษร้ายแล้ว
กล่าวอยู่ก็ตาม
ทำอยู่ก็ตาม ทุกข์ย่อมไปตามบุคคลนั้น
เพราะทุจริต
๓ อย่างนั้น เหมือนล้อหมุนไปตามรอยเท้าโค
ตัวลากเกวียนไปอยู่
ฉะนั้น.
(๑:๑)
๒.
มโนปุพฺพงฺคมา
ธมฺมา,
มโนเสฏฺฐา
มโนมยา;
มนสา
เจ ปสนฺเนน,
ภาสติ
วา กโรติ วา;
ตโต
นํ สุขมนฺเวติ,
ฉายาว
อนุปายินีฯ
ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า
มีใจประเสริฐที่สุด
สำเร็จแล้วแต่ใจ
ถ้าบุคคลมีใจผ่องใส กล่าวอยู่ก็ตาม
ทำอยู่ก็ตาม
สุขย่อมไปตามบุคคลนั้นเพราะสุจริต
๓ อย่าง
เหมือนเงามีปรกติไปตาม
ฉะนั้น.
(๑:๒)