๕๗. ใจของสัตบุรุษดุจนำ้ทะเล
สตํ ผรุสวาจาหิ, น ยาติ วิกตึ มโน;
ติณุกฺกาหิ น สกฺกาว, ตาเปตุํ สาคเร ชลํ ฯ
„ใจของสัตบุรุษทั้งหลายย่อมไม่ถึง
ความผิดปกติด้วยคำหยาบคายต่าง ๆ ได้;
ดุจนำ้ทะเลอันใคร ๆ ไม่อาจให้เหือดแห้ง
ด้วยคบเพลิงหญ้าทั้งหลายได้ ฉะนั้น.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๕๗ มหารหนีติ ๓๒)
..
