Welcome to Palipage, The Guide to Language - Pāḷi ยินดีต้อนรับสู่ปาฬิเพจ รู้ภาษา.มีภาษี เรียนบาลี.ได้กุศล
๑๕๗. หากไร้สหายก็พึงไปผู้เดียว
โน เจ ลเภถ นิปกํ สหายํ,
สทฺธึ จรํ สาธุวิหาริ ธีรํ;
ราชาว รฏฺฐํ วิชิตํ ปหาย,
เอโก จเร มาตงฺครญฺเญว นาโคฯ
„ถ้าไม่พึงได้สหายผู้มีปัญญา เป็นนักปราชญ์-
ผู้มีปกติอยู่ด้วยกรรมดี เที่ยวไปร่วมกัน,
พึงเที่ยวไปแต่ผู้เดียว เหมือนพระราชาทรงสละ
แว่นแคว้นเสด็จไปแต่พระองค์เดียว
หรือเหมือนช้างมาตังคะเที่ยวไปในป่าแต่เชือกเดียว ฉะนั้น.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๕๗ ขุ. ธ. ๒๕/๒๓ นาควรรค ขุ. สุ. ๒๕/๒๙๖ ขัคควิสาณสูตร ขุ. ชา. ๒๗/๑๒๒๔ โกสัมพิยชาดก)
..
๑๕๖. สหายผู้ควรเที่ยวไปด้วยกัน
สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ,
สทฺธึ จรํ สาธุวิหาริ ธีรํ;
อภิภุยฺย สพฺพานิ ปริสฺสยานิ,
จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมาฯ
„ถ้าว่าบุคคลพึงได้สหายผู้มีปัญญารักษาตน
ผู้เที่ยวไปด้วยกัน มีปกติอยู่ด้วยกรรมดี เป็น
นักปราชญ์ไซร้, บุคคลนั้นพึงครอบงำอันตรายทั้งปวง
มีใจชื่นชม มีสติพึงเที่ยวไปกับสหายนั้นเถิด.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๕๖ ขุ. ธ. ๒๕/๒๓ นาควรรค ขุ. สุ. ๒๕/๒๙๖ ขัคควิสาณสูตร ขุ. ชา. ๒๗/๑๒๒๓ โกสัมพิยชาดก)
..
๑๕๕. อานิสงส์การคบนักปราชญ์
นยํ นยติ เมธาวี, อธุรายํ น ยุญฺชติ;
สุนโย เสยฺยโส โหติ, สมฺมา วุตฺโต น กุปฺปติ;
วินยํ โส ปชานาติ, สาธุ เตน สมาคโมฯ
นักปราชญ์ย่อมแนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ
ย่อมไม่ชักชวนในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ
การแนะนำดีเป็นความดีของนักปราชญ์นั้น
นักปราชญ์นั้น ผู้อื่นกล่าวชอบก็ไม่โกรธ ย่อมรู้จักวินัย
การสมาคมกับนักปราชญ์นั้น เป็นความดี.
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๕๕ ธัมมนีติ ๑๔๙๙, นรทักขทีปนี ๒๖๒, ขุ. ชา. ๒๗/๑๘๑๙ อกิตติชาดก)
..
๑๕๔. พรที่ควรขอ
ธีรํ ปสฺเส สุเณ ธีรํ, ธีเรน สห สํวเส;
ธีเรนลฺลาปสลฺลาปํ, ตํ กเร ตญฺจ โรจเยฯ
(อกิตติดาบสทูลขอพรกะพระอินทร์ว่า)
„อาตมภาพพึงขอเห็น ขอฟังนักปราชญ์
ขออยู่ร่วมกันกับนักปราชญ์ ขอกระทำ
และขอชอบใจการเจรจาปราศรัยกับนักปราชญ์.“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๕๔ ขุ. ชา. ๒๗/๑๘๑๗ อกิตติชาดก)
..
๑๕๓. ผู้ฉลาดควรบูชาผู้มีปัญญา
ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส, สมฺปสฺสํ หิตมตฺตโน;
ปญฺญวนฺตํภิปูเชยฺย, เจติยํ วิย สาทโรฯ
“เพราะฉะนั้นแล บุรุษผู้เป็นบัณฑิต
เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ของตน
พึงบูชายิ่งซึ่งผู้มีปัญญาโดยเคารพ
ดุจว่ากำลังบูชาอยู่ซึ่งพระเจดีย์เถิด..“
(กวิทัปปณนีติ หมวดบัณฑิต ๑๕๓)
..
