ธมฺมปทคาถาย
อฏฺฐารสโม มลวคฺโค
๒๓๕.
ปณฺฑุปลาโสวทานิสิ,
ยมปุริสาปิ
จ เต อุปฏฺฐิตา;
อุยฺโยคมุเข
จ ติฏฺฐสิ,
ปาเถยฺยมฺปิ
จ เต น วิชฺชติฯ
๒๓๖.
โส กโรหิ
ทีปมตฺตโน,
ขิปฺปํ วายม
ปณฺฑิโต ภว;
นิทฺธนฺตมโล
อนงฺคโณ,
ทิพฺพํ
อริยภูมึ อุเปหิสิฯ
๒๓๗.
อุปนีตวโย
ว ทานิสิ,
สมฺปยาโตสิ
ยมสฺส สนฺติกํ;
วาโสปิ
จ เต นตฺถิ อนฺตรา,
ปาเถยฺยมฺปิ
จ เต น วิชฺชติฯ
๒๓๘.
โส กโรหิ
ทีปมตฺตโน,
ขิปฺปํ วายม
ปณฺฑิโต ภว;
นิทฺธนฺตมโล
อนงฺคโณ, น
ปุน ชาติชรํ อุเปหิสิฯ
๒๓๙.
อนุปุพฺเพน
เมธาวี, โถกํ
โถกํ ขเณ ขเณ;
กมฺมาโร
รชตสฺเสว,
นิทฺธเม
มลมตฺตโนฯ
๒๔๐.
อยสา ว มลํ
สมุฏฺฐิตํ,
ตทุฏฺฐาย
ตเมว ขาทติ;
เอวํ
อติโธนจารินํ,
สานิ กมฺมานิ
นยนฺติ ทุคฺคตึฯ