๓๑๔. หญิงในฝัน
กูโปทกํ วฏจฺฉายา, สามาถี อิฏฺฐกาลยํ;
สีตกาเล ภเว อุณฺหํ, อุณฺหกาเล จ สีตลํฯ
"น้ำบ่อ ร่มเงา และสาวงาม
เป็นของน่าปรารถนาเป็นนิจ,
ในยามหนาวขอให้กายเธออุ่น,
ในยามร้อนขอให้กายเธอเย็น.“
(กวิทัปปณนีติ ๓๑๔, จาณกฺยนีติ ๙๖)
...
๓๑๔. หญิงในฝัน
กูโปทกํ วฏจฺฉายา, สามาถี อิฏฺฐกาลยํ;
สีตกาเล ภเว อุณฺหํ, อุณฺหกาเล จ สีตลํฯ
"น้ำบ่อ ร่มเงา และสาวงาม
เป็นของน่าปรารถนาเป็นนิจ,
ในยามหนาวขอให้กายเธออุ่น,
ในยามร้อนขอให้กายเธอเย็น.“
(กวิทัปปณนีติ ๓๑๔, จาณกฺยนีติ ๙๖)
...
๓๑๓. ผู้รอบรู้เหตุผลย่อมรอดพ้นศัตรู
น หิ สพฺเพสุ ฐาเนสุ, ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต;
อิตฺถีปิ ปณฺฑิตา โหติ, ลหุํ อตฺถวิจินฺติกาฯ
ชายจะเป็นบัณฑิตในที่ทุกแห่งก็หาไม่
แม้หญิงก็เป็นบัณฑิต มีปัญญาดำริ
เหตุผลได้รวดเร็ว (ได้เช่นกัน).
(#กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ คาถาที่ ๓๑๓ #ขุ. ชา. ๒๗/๑๑๔๒ สุลสาชาดก)
…
๓๑๒. แม้หญิงก็เป็นบัณฑิตได้
น หิ สพฺเพสุ ฐาเนสุ, ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต;
อิตฺถีปิ ปณฺฑิตา โหติ, ตตฺถ ตตฺถ วิจกฺขณาฯ
ชายจะเป็นบัณฑิตในที่ทุกแห่งก็หาไม่
แม้หญิงก็เป็นบัณฑิตมีปัญญา
เฉลียวฉลาดในที่นั้นๆ ได้.
(#กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ คาถาที่ ๓๑๒ #ขุ. ชา. ๒๗/๑๑๔๑ สุลสาชาดก)
…
๓๑๑. อันตรายของพรหมจรรย์
สลฺลเป อสิหตฺเถน, ปิสาเจนาปิ สลฺลเป;
อาสีวิสมฺปิ อาสีเท, เยน ทฏฺโฐ น ชีวติ;
น ตฺเวว เอโก เอกาย, มาตุคาเมน สลฺลเปฯ
บุคคลพึงสนทนาด้วยเพชฌฆาตก็ดี
ด้วยปีศาจก็ดี พึงถูกต้อง อสรพิษที่กัดตายก็ดี
ก็ไม่ร้ายแรงเหมือนสนทนาสองต่อสอง
ด้วยมาตุคามเลย.
(#กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ คาถาที่ ๓๑๑ #อัง. ปัญจก. ๒๒/๕๕ มาตุปุตติกสูตร)
…
๓๑๐. ลูกของหญิงผู้มีบุญ
ตสฺสา โย ชายติ โปโส, สูโร โหส ทิสมฺปติ;
ตาทิสา สุภคิยา ปุตฺโต, รชฺชมฺปิ อนุสาสติฯ
ข้าแต่พระราชาผู้เป็นใหญ่ในทิศทั้งปวง
เด็กชายใดย่อมเกิดจากหญิงเช่นนั้น
เด็กชายนั้นย่อมเป็นคนแกล้วกล้า
บุตรของหญิงผู้มีบุญเช่นนั้น
ย่อมอาจปกครองแม้รัชสมบัติได้.
(#กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ คาถาที่ ๓๑๐)
…
อิตฺถีปิ หิ เอกจฺจิยา, เสยฺยา โปส ชนาธิป;
เมธาวินี สีลวตี, สสฺสุเทวา ปติพฺพตาฯ
"ข้าแต่บุรุษผู้เป็นจอมแห่งชน
แท้จริง หญิงแม้บางคนเป็นผู้ประเสริฐ
มีปัญญา มีศีลธรรม เคารพพ่อผัว-
แม่ผัวดุจเทพและนับถือเชื่อฟังสามี."
(กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ ๓๐๙)
..
๓๐๘. ผู้มีมายามาก
อาวฎฺฎนี มหามายา, พฺรหฺมจริยวิโกปนา;
สีทนฺติ, นํ วิทิตฺวาน, อารกา ปริวชฺชเยฯ
"ผู้หญิงที่กลับกรอก มีมายาร้อยเล่มเกวียน
ทำพรหมจรรย์ให้กำเริบ หาความจำเริญมิได้,
บุรุษผู้มีปัญญารู้อย่างนี้แล้ว ควรเว้นให้ห่างไกล"
(กวิทปฺปณนีติ ๓๐๘)
..
๓๐๗. ผู้หญิงเต็มได้ยากเหมือนนที
อนลา มุทุสมฺภาสา, ทุปฺปูรา ตา นทีสมา;
สีทนฺติ, นํ วิทิตฺวาน, อารกา ปริวชฺชเยฯ
"หญิงที่ไม่รู้ประมาณ ปากหวานก้นเปี้ยว
เติมเท่าไรก็ไม่เต็ม พร่องเป็นนิจดุจน่านนที
ผู้มีปัญญารู้อย่างนี้ควรเว้นให้ห่างไกล"
(กวิทปฺปณนีติ ๓๐๗)
..
๓๐๖. ภาวะของหญิงรู้ได้ยาก
โจรีนํ พหุพุทฺธีนํ, ยาสุ สจฺจํ สุทุลฺลภํ;
ถีนํ ภาโว ทุราชาโน, มจฺฉสฺเสโว’ทเก คตํฯ
"บรรดาหญิงตอแหล ฉลาดแกมโกง
หาความจริงใจ ได้ยากยิ่งนัก
วิสัยของของหญิงทั้งหลายรู้ได้ยาก
เหมือนการแหวกว่ายไปของปลาในน้ำ ฉะนั้น"
(กวิทัปปณนีติ ๓๐๖)
..
๓๐๕. ผู้เสียหาย ๔ จำพวก
อสนฺตุฏฺฐา ยตี นฏฺฐา, สนฺตุฏฺฐาปิ จ ปตฺถิ วา;
สลชฺชา คณิกา นฏฺฐา, นิลฺลชฺชา จ กุลิตฺถิโยฯ
„พระภิกษุ ไม่สันโดษ ก็เสียหาย
กุลสตรี ไม่มีความอาย ก็เสียหาย.“
(กวิทัปปณนีติ ๓๐๕, โลกนีติ ๑๑๗, ธัมมนีติ ๓๕๖, มหารหนีติ ๑๘๐, จาณักยนีติ ๘๐)
..
๓๐๔. ขาดคู่ดูไม่งาม
รตฺติ วินา น จนฺทิมา, วีจิวินา จ สาคโร;
หํสวินา โปกฺขรณี, ปติวินา กญฺญา โสเภฯ
พระจันทร์ที่เว้นจากราตรี ย่อมไม่งาม,
ทะเลที่เว้นจากคลื่น ย่อมไม่งาม;
สระบัวที่เว้นจากหงส์ ย่อมไม่งาม,
สตรีที่ปราศจากสามี ย่อมไม่งาม.
(กวิทปฺปณนีติ ๓๐๔, โลกนีติ ๑๐๒)
..
๓๐๓. ผู้มีเล่ห์เหลี่ยมมาก
ทฺวิติปติ นารี เจว, วิหารทฺวิติ ภิกฺขุ จ;
สกุโณ ทฺวิติปาโต จ, กตมายาพหุตราฯ
หญิงเคยผ่านสามีแล้วสองสามคน,
พระภิกษุเคยย้ายวัดแล้วสองสามวัด,
นกเคยหลุดจากบ่วงแล้วสองสามครั้ง,
ทั้ง ๓ พวกนี้ ชื่อว่า มีเล่ห์เหลี่ยมมาก.“
(#กวิทัปปณนีติ อิตถีกัณฑ์ คาถาที่ ๓๐๓ #โลกนีติ ๑๐๐)
…