๑๕.
สุขวคฺโค
คาถาธรรมบท
สุขวรรคที่ ๑๕
๑๙๗.
สุสุขํ
วต ชีวาม,
เวริเนสุ
อเวริโน;
เวริเนสุ
มนุสฺเสสุ,
วิหราม
อเวริโนฯ
เมื่อพวกมนุษย์มีเวรกันอยู่
เราเป็นผู้ไม่มีเวร
ในพวกมนุษย์ผู้มีเวรกัน
เราเป็นผู้ไม่มีเวรอยู่
เป็นอยู่สบายดีหนอ.
(๑๕:๑)
๑๙๘.
สุสุขํ
วต ชีวาม,
อาตุเรสุ
อนาตุรา;
อาตุเรสุ
มนุสฺเสสุ,
วิหราม
อนาตุราฯ
เมื่อพวกมนุษย์มีความเร่าร้อนกันอยู่
เราเป็นผู้ไม่เร่าร้อน
ในพวกมนุษย์ผู้มีเร่าร้อน
เราเป็นผู้ไม่มีความเร่าร้อนอยู่
เป็นอยู่สบายดีหนอ.
(๑๕:๒)